در دیدار استقلال مقابل فجر سپاسی شیراز شاهد درخشش نسبی خسرو حیدری در جناح راست آبی پوشان بودیم. با نمایش نسبتا خوبی که حیدری در این دیدار از خود نشان داد،تا حدودی خلاقیت به خط هافبک استقلال بازگشت بود و امید بیشتری در دل هواداران و کادرفنی بابت ایجاد موقعیت های گلزنی در این دیدار و بازی های آیندهزنده شد. اما نکته بسیار مهمی که برخی از کارشناسان و هواداران توجهی به آن نکردند،دلیل نمایش خوب حیدری آنهم بعد از مصدومیت چند ماه وی بود. آری... پشت سر خسرو بازیکنی در دفاع راست تیم قرار گرفته بود که تقریبا شکل بازیش شبیه علی حمودی مدافع خوب فصل استقلال بود و با بازی خوبی که در جناح راست خط دفاعی داشت باعث آرامش خیال حیدری شده بود و این بازیکن کمتر به فضاهای خالی پشت سرش فکر می کرد. لذا همین موضوع باعث شده بود که خسرو بیشتر در فاز تهاجمی شرکت کند و تمام فکر و ذهن خود را متمرکز فراهم کردن موقعیتهای گلزنی برای مهاجمین تیمش کند . مجید غلام نژاد با وجود آنکه هماهنگی خوبی به دلیل عدم تمرینات مستمر با حیدری نداشت،ولی نمایش درخور تحسینی از خود نشان داد و سمت راست استقلالی ها را در این بازی تقریبا نفوذ ناپذیر کرده بود. البته اگر از عدم هماهنگی این زوج سمت راست آبی پوشان بگذریم،باید به تکروی بیش از حد خسرو و عدم تمایل به بازی تک ضرب و سریع توسط وی اشاره کنیم. حیدری در این دیدار با وجود آنکه در خیلی از لحظات بازی غلام نژاد را در کنار خود و به قولی روی دستش می دید،منتهی وی را زیاد نمی دید و بیشتر سعی میکرد بعد از تصاحب توپ یا بازیکن مقابل را دربیل کند و یا با زدن بر سر توپ آنرا به پشت خط دفاعی حریف برده و سپس به بازیکنان هم دسته بسپارد. خلاصه اینکه با نمایشی غلام نژاد از خود نشان داد،نوید یک دفاع راست خوب را در استقلال به هواداران این تیم داد.غلام نژاد تقریبا خصوصیات علی حمودی را دارد و در بازیهایش معمولا نه خیلی تاپ و ستاره هست و نه خیلی ضعیف و معمولی! فقط امیدواریم هماهنگی بیشتری بین مدافع تازه پیوسته به استقلال با خسرو حیدری بوجود آید که در نهایت باعث بازگشت قدرت واقعی و تهاجمی استقلال به جناح راستش بشود.
نظرات شما عزیزان:
|